Het tweede album van Brandon Flowers is een minuutje onderweg, als de ingehuurde achtergrondzangeres ontbrandt in een gloedvol ‘Dreams come true, dreams come true, yes they do’. Waarmee de toon van The Desired Effect meteen is gezet. Nee, Flowers zal niet snel in verband worden gebracht met een Nobelprijs voor de literatuur. Sterker: de muzikále smaakpolitie moet al niets hebben van Flowers’ band The Killers of zijn solowerk, dat in 2010 al het succesvolle Flamingo opleverde. Bleef hij daarop nog behoorlijk in de buurt van The Killers, op The Desired Effect waaiert Flowers (die zelf de stemmige afsluiter The Way It’s Always Been produceerde) uit. Van het soulvolle Dreams Come True, via het aan Dotans Home refererende Can’t Deny My Love tot de schaamteloze jaren tachtig-pastiche I Can Change, voorzien van een Bronski Beat-sample én een bijdrage van Pet Shop Boys-zanger Neil Tennant. Fout? Wellicht, maar op een of andere manier werkt het. Zoals het meeste op deze onvervalste popplaat simpelweg wérkt. Ter indicatie: producer Ariel Rechtshaid werkte eerder met onder anderen Justin Bieber, Charli XCX en Sky Ferreira. (RM)