Als een liedje van twee samenwerkende bands Collaborations Don’t Work heet, zijn er grofweg twee mogelijkheden: het is een beetje flauwe manier om critici het gras voor de voeten weg te maaien, óf er is sprake van ironie. Nu vormen muziek en ironie een lastig huwelijk. De Amerikaanse broers Mael van The Sparks (de ‘S’ uit de bandnaam) waren er in hun hoogtijdagen, midden jaren zeventig, meesters in. De Schotse band Franz Ferdinand (‘FF’) heeft het na de toffe debuutplaat uit 2004 drie albums lang geprobéérd (toch, jongens?), maar leek als resultaat af te stevenen op een toekomst op Pinkpop Classics en verzoekjes om nog één keer Take Me Out. Deze samenwerking komt dan ook op een interessant moment en – excuses voor de enorme inkopper – hij werkt wel degelijk. Ron en Russell Mael nemen de Schotten bij de hand in de ijzersterke opener Johnny Delusional en tonen in Police Encounters hoe je achteloos wegkomt met een refreintje als ‘Bomp bom diddy diddy, Bomp bom diddy diddy, Police encounters’. Dit alles maakt vooral erg nieuwsgierig wat Franz Ferdinand hierná gaat doen. (RME)