Noem Tsjaikovski’s Zwanenmeer en je hebt als vanzelf de associatie met etherisch voortglijdende danseresjes in witte tutu’s. Zo gaat het dus niet in de productie uit 1995 van choreograaf Matthew Bourne (hier te zien in een registratie opgenomen in 2010 in Londen). Hij ruilde het traditionele vrouwelijke ensemble in voor een corps de ballet van mannelijk dansers. Bourne’s zwanen zijn hierdoor niet alleen verleidelijk en viriel, maar ook dreigend en zelfs dodelijk. Over de homo-erotiek van deze productie zal al veel gezegd zijn, maar dat is niet het hele verhaal. De prins en de zwaan van dit verhaal weten namelijk niet goed of ze elkaar moeten beminnen of bevechten. Ze doen er althans de hele productie over om erachter te komen, met alle fatale gevolgen van dien. Matthew Bourne had deze tragiek loodzwaar kunnen aanzetten. Hij deed het echter verrassend genoeg met veel gevoel voor humor. Mede dankzij die humor is Matthew Bourne’s productie een enorme hit geworden: de productie loopt al zeer lang en is met talloze internationale prijzen overladen. Trouwens, in het slot van de film Billy Elliot (2000) wordt de volwassen Billy gespeeld door balletdanser Adam Cooper, de oorspronkelijke zwaan van Bourne’s Swan Lake-productie uit 1995. (HJ)