Wij vragen ons af of rapper Mocky vader is geworden. Zijn site zwijgt in alle talen, maar het begin van Keychange doet wel heel erg denken aan de liedjes die onze ouders vroeger zongen om ons in slaap te krijgen. Deze fragiliteit is overigens na twee nummers verdwenen om plaats te maken voor een soort kinderlijke gelukzaligheid. Dromerige niets-aan-de-hand-muziek met een lichte funky inslag. Het dromerige aspect wordt stevig versterkt door adequaat geplaatste vioolarrangementen. Het kabbelt lekker voort, om af en toe opgeschrikt te worden wanneer de band ineens even gas geeft. Het rappen heeft ergens in Mocky’s carrière plaats gemaakt voor zang, al zijn slechts vier van de 12 nummers gezongen. Onlangs werd Mocky uitgeroepen tot ‘de muzikant die een futuristisch album heeft opgenomen zonder gebruik te maken van elektronische sounds’. Muziek van de toekomst is het zeer zeker niet. We hebben het allemaal wel eerder voorbij horen komen. Maar zelden zo mooi. (AD)