In discussies over de beste platen duiken zelden of nooit coveralbums op. Dat is niet zo gek, aangezien deze doorgaans bedoeld zijn om a) te verhullen dat er geen eigen werk is dat de moeite waard is, b) de platenmaatschappij tevreden te houden en/of c) ordinair in te cashen. Bij sommige acts is er echter meer aan de hand. Zo heeft de indieband Yo La Tengo uit New Jersey sinds de oprichting in 1984 een behoorlijke reputatie opgebouwd met uitvoeringen van andermans nummers, zowel tijdens optredens als op plaat. In 1990 leidde dit al tot het album Fakebook , met elf covers en vijf eigen nummers. Stuff Like That There is daar in feite een vervolg op. Opnieuw vijf eigen liedjes (waarvan slechts twee nieuwe) en nu negen covers, van onder anderen Hank Williams (het eindeloos gerecyclede I’m So Lonesome I Could Cry), The Lovin’ Spoonful en The Cure . Ongetwijfeld met de beste intenties gedaan allemaal, maar ook zo oorverdovend vrijblijvend, dat dit een cd is uitsluitend voor de die-hardfans. (RME)