Het heeft 15 jaar geduurd voordat Ludovic Navarre alias St. Germain met een opvolger voor zijn succesvolle Tourist (2000) kwam. Inmiddels heeft hij de jazz voorlopig achter zich gelaten. In plaats daarvan is hij op veldonderzoek in Mali gegaan en heeft daar kostbare contacten opgebouwd met plaatselijke muzikanten. De blues is echter nooit uit zijn hart verdwenen. Dit levert een gelijknamig album op waarop beide stijlen worden gecombineerd met St. Germains significante studioproductie. Opvallend is dat hij zijn beats niet de boventoon laat voeren. Deze ruimte is gereserveerd voor traditionele Afrikaanse instrumenten als de kora, de balafoon en de n’goni. Ook de dobrogitaar is opvallend aanwezig. Het resultaat is een aantal prachtige, sfeerrijke, hypnotische composities die zich eerder voor de luie stoel lenen dan voor de dansvloer. (AD)