Nu heeft Walter Trout pas echt de blues. Deze Amerikaanse bluesrockgitarist overleefde ternauwernood een levertransplantatie. Het koste hem lange tijd om beter te worden. In die periode maakte hij reeds The Blues Came Callin’ in 2014. Nu hij weer op kracht is telt hij zijn oorlogswonden. Hij heeft de dood in de ogen gezien en mag het daar graag over hebben, zowel in zijn songs als op het hoesje. Omaha begint bijvoorbeeld met een ambulancesirene waarna hij gedetailleerd verslag doet van een verblijf in het ziekenhuis. Wrang misschien, maar het geeft nieuwe diepgang aan zijn muziek die voorheen toch vooral bestond uit powerblues met jankende gitaarsolo’s. Daar is nu een dikke rand oprechte pijn en loutering bijgekomen die ook tot uitdrukking komt in zijn gitaarspel. Dat hij nog lang mag leven. (MR)