Aleksandr Skrjabin behoort tot de meest geëxalteerde componisten ooit. Hij dacht dat hij met zijn gedurfde composities een kosmische omwenteling tot stand kon brengen. Zo ver is het echter niet gekomen. Zijn zesdaagse megaproject Mysterium had de mensheid moeten opstuwen tot een nieuwe evolutionaire fase. Hij overleed echter voordat hij goed en wel aan het project begonnen was. Ook de composities van deze cd – Symfonie nr.3 & Symfonie nr.4 (Le Poème de l’extase) – zijn sterk beïnvloed door de filosofische en spirituele modes van die tijd (o.a. Nietzsche en de theosofie van Blavatsky). Hij componeerde ze nadat hij in 1903 Rusland had verlaten voor een zwerftocht door Europa en de VS. Men hoeft overigens niet al die zweverige theorieën te weten om van deze muziek te kunnen genieten. Dat begreep ook de communistische propaganda toen men in 1961 Le Poème de l’extase gebruikte als begeleidende muziek bij de nieuwsberichten over de eerste ruimtevaart. En dat terwijl het zakelijke communisme altijd een hekel had gehad aan deze decadente bourgeois componist. (HJ)