Een Covent Gardenproductie met Jonas Kaufmann in de hoofdrol en Antonio Pappano als dirigent... Dan zijn de verwachtingen hoog. Over de muzikale uitvoering had het publiek in 2014 dan ook weinig te klagen. De kritiek richtte zich op de lelijke decors en ultra-realistische regie van Jonathan Kent. Hij plaatste het verhaal van de 18e eeuw naar de moderne tijd: Manon als soft-pornoster. Nu is er wel iets positiefs te zeggen over deze benadering. De koude seks contrasteert met de vurige hartstocht die Manon voelt voor Des Grieux. Haar verlangen naar hem krijgt een extra dimensie waar de extreem gepassioneerde muziek van Puccini goed bij past. Daar staat echter tegenover dat het verhaal compleet onbegrijpelijk wordt. De karakters worden plat. Vooral het personage van de rechtschapen Chevalier Des Grieux (Kaufmann) is onherkenbaar geworden. En de muzikale uitvoering? De stemmen klinken goed en het orkest is prachtig. Maar er wordt heel veel luid gezongen. Er bestaan subtielere uitvoeringen van deze opera. En dat is, gezien de namen, teleurstellend. (CP)