In 1992 brak de Poolse componist Henryk Górecki door. Hij hoefde daar zelf niet veel voor te doen. Het kwam door een opname van de intens droevige Derde Symfonie (1976), met prachtige zang van de Amerikaanse sopraan Dawn Upshaw . Het succes had ook te maken met de tijdgeest. Górecki brak met de wetten van de hoge kunst door terug te keren naar de zuivere eenvoud. En dat was iets waar de luisteraar toen kennelijk behoefte aan had. Górecki heeft echter nog meer nagelaten dan deze ene symfonie. Het retrospectief van het label Nonesuch laat ook Górecki’s aardse kanten horen. Let bijvoorbeeld op de wilde circusmuziek van het Klavecimbelconcert en het Kleines Requiem für eine Polka. In de strijkkwartetten horen we ook Górecki’s bezonken kanten. Eigenlijk vinden we bij deze Poolse minimalist alles wat we ook in Beethoven en Sjostakovitsj bewonderen, maar dan eenvoudiger en directer.