In 2014 won Flip Noorman de Wim Sonneveldprijs en de jury prees de toen 25-jarige artiest als ‘een ware aanwinst voor de kleinkunst’. Twee jaar na die prijs komt Noorman met Make Up, zijn tweede plaat. Luisterend naar Make Up kom je al snel tot de conclusie dat je met de term ‘kleinkunst’ Noorman te kort doet. Noorman is een eigenzinnige liedjesschrijver, maar van een heel ander kaliber dan de doorsnee singer/songwriter. Noorman houdt van het grote gebaar. Luister maar eens naar de woeste drums en de geschreeuwde koortjes in het schots-en-scheve Klinkt Het Niet Dan Botst Het Wel. Afwisseling troef op Make Up. Een intiem liefdeslied Omhels Me gaat vooraf aan De Stilstand Gaat Maar Door, dat met zijn moralistische tekst cabaretesk aandoet. De woordvondsten en eigenzinnige muzikale invulling tillen dit nummer moeiteloos boven de grauwe middelmaat. Flip Noorman valt niet op één stijl vast te pinnen, en dat maakt Make Up tot een bijzonder album. (PdK)