Haar samenwerking met rockproducer John Parish (bekend van zijn werk met PJ Harvey ) bracht Rokia Traoré op de radar van popliefhebbers. Zo speelde de Malinese zangeres op Glastonbury, het grootste popfestival van Engeland. Wie echter denkt dat Traoré plots een andere stijl kiest, komt bedrogen uit. De kale zangeres staat bij wijze van spreken nog altijd met beide voeten in de rode klei van Mali. Zo zingt ze nog altijd in het Bambara en wordt haar geluid gekleurd door de klank van de ngoni. Qua teksten sluit Traoré aan bij de griots , de muzikale verhalenvertellers die in West-Afrika fungeerden als geschiedenisleraren, entertainers en politiek commentatoren. Traoré bezingt de liefde, haar geboortestad Kolokani, maar schuwt ook een heikel onderwerp als de vluchtelingencrisis niet. Het enige Engelstalige nummer is een indrukwekkende cover van Billie Holiday ’s huiveringwekkende Strange Fruit. (PdK)