Het succes van Electronica 1 – The Time Machine (2015) deed de Franse synthesizerpionier Jean-Michel Jarre besluiten om heel snel aan een vervolg te werken. Wie lang uitgesponnen epische werken als Oxygene en Equinoxe uit het begin van zijn carrière in de jaren 70 verwacht, komt bedrogen uit. Net als op deel 1 werkt hij samen met grote iconen uit de jaren 80 en 90, met wisselend resultaat. Het goede nieuws is dat Electronica 2 een zeer gevarieerd album is. Het slechte is dat er moeilijk een lijn in is te ontdekken. Jarre’s sferen stuiteren van de hak op de tak. Hoogtepunten zijn de opgejaagde achtervolgingsmuziek van Exit met daarop een boodschap van klokkenluider Edward Snowden, de gedreven techno van The Architect met Jeff Mills , en het spookachtige Walking The Mile gezongen door Christophe . Verder veel electropop, van abstract tot dansbaar. Helaas klinkt deze alsof de uiterste houdbaarheidsdatum allang is verlopen. (AD)