Miranda Cuckson behoort momenteel tot de meest gezochte uitvoerders van hedendaagse muziek. Haar opname van Nono’s La lontananza nostalgica utopica futura (viool en elektronica) werd door de New York Times uitgeroepen tot ‘Best Classical Recording’ van 2012. Haar nieuwste cd bevat muziek van componisten die haar muzikale smaak al van jongs af aan hebben bepaald. Zo maakte ze als 11-jarige deel uit van een orkest dat Lutoslawski ’s Derde Symfonie uitvoerde in aanwezigheid van de componist. Hier – op deze cd – horen we Lutoslawski’s Partita (versie voor viool en piano). Vanaf haar 11e jaar ging Miranda Cuckson ook Bartók waarderen. Gaandeweg studeerde ze Bartóks vioolwerken in, waaronder de hier geprogrammeerde Tweede Vioolsonate. Deze sonate biedt een aanstekelijke mix van 20e-eeuws modernisme en volksmuziek. Aan de fameuze Juilliard School leerde Miranda Cuckson de Tweede Vioolsonate (Quasi una sonata) van Schnittke kennen. De sonate vormt een sleutelwerk in het oeuvre van Schnittke. Het was zijn eerste experiment in het naast elkaar zetten van verschillende stijlen (polystilisme). (HJ)