Met zijn debuutalbum Long Way Down (2013) brak singer/songwriter Tom Odell meteen door naar het grote publiek. Daar veranderde zelfs een vernietigende recensie in muziektijdschrift NME (dat zijn album betitelde als ‘muzikale syfilis’) niets aan. Odell is het type artiest dat, net als bijvoorbeeld Ed Sheeran en Mumford & Sons , sterke reacties oproept. Geliefd door velen, maar door het milde karakter van zijn muziek ook door velen afgedaan als plat, saai en voorspelbaar. Hoe dan ook, het titelnummer waarmee de zanger zijn tweede plaat opent, is meteen een oorwurm van jewelste. Odell zingt het refrein niet alleen, hij fluit het ook en probeer dat fluitje maar eens uit je hoofd te krijgen. Odell is de grote gemene deler van wat er in 2016 populair is: een beetje folk, een snufje soul, een flinke scheut stadionrock, maar vooral veel bevlogen singer/songwriterpop. De vele luisteraars die Odells debuut oppikten, worden met Wrong Crowd niet teleurgesteld door de jonge Brit. (PdK)