Nadat Rossini als inspecteur op rust was gesteld, schreef hij nog verschillende kortere werken waarmee hij zijn gasten amuseerde tijdens zijn muziekparty's. Eén daarvan is het erg komische duet van de twee katten. In dit duet denkt Rossini terug aan een periode in zijn leven toen hij, als een jonge man in Bologna, de aandacht van zijn geliefde probeerde te trekken door het nabootsen van een hele reeks, vooraf ingestudeerde, nachtelijke kattengeluiden. Velen onder u zullen waarschijnlijk reeds door dit vervelende lawaai uit hun slaap gewekt zijn. Nu echter zullen de nagebootste klanken zeker een glimlach op uw gezicht toveren. Als een bekwame parodie op de Belanto-stijl zijn de vaak lege tekstzinnen van goed klinkende opera-aria's vervangen door "miauw, miauw" met subtiele humor - de vocale solisten transformeren het geluid van klassieke opera in kattenmuziek. Als satire op het belcanto belooft dit stuk een passende, vrolijke toegift na grote opera-aria's. Het pianosjabloon, dat in zijn basisvorm heel eenvoudig was, werd door Hiroshi Nawa verwerkt tot een passend arrangement voor blaasorkest, met toevoeging van een korte prelude, overgangen en een nieuwe slotzin in de Rossini-stijl om te voldoen aan de eisen van een orkestrale uitvoering