Bij het verschijnen van zijn vijfde album heeft Blaudzun niets meer te bewijzen. Het eerdere werk van de Nederlandse singer/songwriter oogstte al genoeg lof onder critici en publiek. En dat terwijl hij weinig tot geen concessies deed aan zijn geluid. Blaudzuns eigenzinnigheid is juist de reden van zijn succes. Met Jupiter weet hij ons weer te verrassen. In vergelijking met zijn vorige albums is Jupiter een stuk lichter en toegankelijker. Terwijl de zanger in zijn privéleven door een hel ging is zijn muziek opvallend opgewekt. Hij grijpt zijn depressies en scheiding aan om een nieuwe (muzikale) start te maken. Een nog zwaarmoediger album was waarschijnlijk ook te veel van het goede geweest. Op de negen liedjes horen we Blaudzun in zijn nopjes met dansbare ritmes, swingende saxofoons en lekkere gitaarriffs. Dat hadden we niet direct achter de gevoelige zanger gezocht. Het is fijn dat hij niet op zijn lauweren is gaan rusten, maar zichzelf en de luisteraar blijft uitdagen. (JE)