De Ierse singer/songwriter Marc O’ Reilly bouwt een mooi oeuvre op. In eigen land is hij geen onbekende meer. Op het Europese vasteland gaat het ook de goede kant op in 2016. Frankrijk, Duitsland en Nederland gaan langzaam maar zeker overstag. Met zijn stem van schuurpapier en ritmische gitaarspel heeft hij heel wat in huis. De recensies over zijn liveshows zijn vaak lovend. Ook in de studio kan hij prima uit de voeten. Zijn derde album Morality Mortality is daar het bewijs van. De liedjes zijn doorgaans sober en sfeervol. Zeker als je wel houdt van mijmerende singer/songwriters. Maar O’Reilly heeft ook nog een totaal andere kant. Hij ruilt zijn akoestische gitaar moeiteloos in voor een elektrisch exemplaar. En dan gieren de riffs en solo’s uit zijn vingers. Zijn begeleidingsband schakelt op die momenten ook een tandje bij. De vuige, haast zompige, bluesrock vloekt op een prettige manier met de liefelijke luisterliedjes. De Ier kan uit meerdere vaatjes tappen en dat maakt deze plaat erg lekker. (JE)