Ooit iemand in slaap zien sukkelen tijdens een popconcert? Ik wel. Het gebeurde tijdens het Motel Mozaique-festival in 2006 en de hoofdrolspelers waren mijn ex en Emilíana Torrini. Over wie van beide dames dit voorval meer zegt, laat ik hier in het midden, maar het zorgde wel voor een bepaald verwachtingspatroon bij het beluisteren van deze cd. Die bevat tien bekende liedjes van de IJslandse zangeres (en één splinternieuwe: het fraaie When We Dance), bewerkt door het Belgische duo The Colorist én live opgenomen tijdens diverse optredens. Zonder meer mooi gedaan – met allerlei exotische instrumenten als de kalebas, de marimba en de flapamba – maar in een liedje als Nightfall blijft Torrini toch klinken als het minder fantasievolle zusje van Björk . Gelukkig zijn de twee opzwependste nummers strategisch verspreid. Speed Of Dark en het onverwoestbare Jungle Drum (in 2009 ook in Nederland een hit) houden het Belgische publiek net op tijd bij de les. (RME)