Als punktiener liep Alynda Segarra weg van haar huis in The Bronx, om zich in een zwervend leven vol gevaar te storten. Eenmaal neergestreken in New Orleans verzamelde ze een groep gelijkgestemde muzikanten om zich heen om een nieuwe, ‘vrouwelijkere’ vorm van americana te maken, met invloeden uit onder meer folk en bluegrass. Inmiddels is Hurray For The Riff Raff toe aan cd nummer zes – een conceptalbum over Segarra’s alter ego Navita – dat voor de grote doorbraak moet zorgen. The Navigator begint ongehoord sterk: Entrance is een staaltje grootstedelijke doo-wop, Living In The City ademt in alles het New York van de jaren 70 ( Bob Dylan , eat your heart out) en met het geweldig meeslepende Hungry Ghost steekt Segarra Patti Smith naar de kroon. Dit adembenemende niveau weet de band – uiteraard – niet vol te houden, maar veel scheelt het ook weer niet. In het tweede deel neemt Segarra ons mee naar haar Puerto Ricaanse roots, wat met name in de swingende single Rican Beach en het protestlied Pa’lanta uitstekend bevalt. Driewerf hoera! (RME)