Fresku en Mocromaniac maken het zichzelf graag moeilijk. Het hiphopduo wil succes, maar wel op eigen voorwaarden. ‘We willen niet alleen goede rappers zijn, maar ook belangrijke rappers’. Dat betekent dat hun eerste album Juice behoorlijk de diepte in gaat. De teksten zijn intiem en openhartig en gaan daarna net zo makkelijk over de Nederlandse samenleving. Die gelaagdheid maakt ze interessant, misschien zelfs iets té interessant voor het grote publiek. Deze rappers maken geen eendimensionale hits voor jonge scholieren, maar zijn ook niet ideaal voor een Postbus 51-spotje. Fresku en Mocromaniac sparen niemand, ook elkaar niet. Op het emotionele Tijd Loopt spreken ze zelfs elkaars grafredes uit. Daar staan tracks als Sorry tegenover, waarin de onderbroekenlol hoogtij viert. Muzikaal is het geheel een stuk consistenter. De nooit falende producer/regisseur Teemong levert de helft van de beats. Nog interessanter zijn de producties van bassist Pablo Penton. Zijn basloopjes tillen de muziek naar een hoog niveau. Alleen al om de jazzy en funky beats is Juice een aanrader. De indrukwekkende, soms komische, raps doen de rest. (JE)