John Dowlands Lachrimae, or Seven Teares behoort tot de vroegste kamermuziek uit de Britse geschiedenis. De bundel bestaat uit zeven langzame dansen (pavanes) voor gamba’s. De muziek is zwaar melancholisch. Iedere dans begint met een dalende lijn, als symbool van een vallende traan. De melodie van de eerste dans komt overeen met Dowlands populairste tophit: Flow my tears. Het gambaconsort Sit Fast speelt de dansen vrijwel naadloos achter elkaar. Wat de luisteraar hierdoor aan treurnis over zich heen krijgt, wordt weer goed gemaakt door de prachtige sonoriteit van de gamba’s. Sit Fast combineert Dowlands muziek met Upon Silence, een hedendaags werk voor mezzosopraan en vijf gamba’s van George Benjamin . In zijn eerste contact met het ensemble vergeleek Benjamin het ensemblespel met een schaatsenrijder, het insectje dat zijn gewicht zo mooi met zijn pootjes weet te verdelen over de wateroppervlaktespanning. Het beestje weet zich zelfs staande te houden wanneer stromende water zich versnelt. Dat samengaan van roerloosheid en beweging probeerde Benjamin dus te vangen in zijn noten. Het leverde een fraai stromend muziekwerk op met eindeloze lyrische lijnen. (HJ)