Deze nieuwe opname van Oestvolskaja’s pianosonates is de eerste sinds acht jaar. Er is echter geduchte concurrentie: deze weerbarstige muziek werd al zeven keer eerder op cd vastgelegd. Niet in de laatste plaats door Sabine Liebner, met haar gevierde opname van Oestvolskaja’s complete oeuvre voor piano. Oestvolskaja’s muziek is zware kost, en weinigen zullen deze cd van begin tot einde beluisteren. En er zijn meer redenen om de sonates los van elkaar te beluisteren. De componist heeft zelf namelijk steeds benadrukt dat de sonates compleet los van elkaar tot stand zijn gekomen. Ze vormen nadrukkelijk geen cyclus. De verschillen zijn dan ook enorm, met name tussen de vierde en de zesde sonate. In die laatste sonate, uit 1988, worden de grenzen van wat nog ‘pianomuziek‘ heet doelbewust opgezocht. De luisteraar is gewaarschuwd. (TC)