Echt Grote Kunst dient ons niet alleen te verheffen, maar ook iets te zeggen over de tijd waarin het is gemaakt. Wat dat betreft bleef de output van een van de belangrijkste indiebands van deze eeuw, Arcade Fire, toch wat achter bij hun ambities. Want hoe hemelbestormend de muziek op Funeral , Neon Bible of The Suburbs ook was, thematisch bleven de Canadezen doorgaans dicht bij huis. Een reeks begrafenissen binnen de familie, een religieuze opvoeding, opgroeien in een buitenwijk… Op album nummer vijf echter, vat de band het heersende consumentisme – we willen alles, en wel nu! – en de alom aanwezige social media bij de horens. ‘Infinite content, we’re infinitely content’, vat de weinig opbeurende boodschap accuraat samen. Muzikaal is dit door reggae (Peter Pan, Chemistry), funk (Signs Of Life) en disco (Electric Blue, het geweldige titelnummer) beïnvloede album daarentegen het lichtst verteerbare van Arcade Fire. Én het slechtst ontvangen. Maar stop Everything Now met Dave Eggers’ roman The Circle (2013) in een tijdcapsule, en er ontstaat een treffend tijdsbeeld voor toekomstige aardbewoners. Zij zullen het waarschijnlijk herkennen als een meesterwerk. (RME)