Nothing But Thieves speelde tussen 2015 en 2017 de festivalweides van Lowlands en Pinkpop plat. Eerder maakte de band furore als het voorprogramma van rockgiganten als Muse . Bij het verschijnen van het tweede album Broken Machine lijkt de Engelse groep aan de vooravond te staan van een vergelijkbare carrière. Met sterke singles als Amsterdam, in ons land een bescheiden hit, en een goed evenwicht tussen zware gitaren en melodie, is een hoop mogelijk. Sterkste troef is de zang van Conor Mason, die heerlijk kan uithalen tussen al het gitaargeweld. Naast een rauwe strot opzetten, kan hij ook heel ingetogen zingen met zijn fluwelen falset. Het zorgt ervoor dat Nothing But Thieves meer kan dan andere rockbands. Zij kunnen zowel de headbangers bedienen als de dansers. Het titelnummer Broken Machine heeft bijvoorbeeld meer met soul en new wave te maken, dan met hardrock. Een ideale track om een concert mee open te breken en even op adem te komen, zonder aan energie in te boeten. Want zelfs in de meest ingetogen nummers hoor je dat Nothing But Thieves vol zit met (ingehouden) passie. (JE)