De hybride muziekcarrière van Neko Case begint steeds meer een eenheid te worden. Voorheen leken haar aandeel bij de Canadese indie-groep The New Pornographers en haar meer op Amerikaanse rootsmuziek gebaseerde solowerk twee verschillende rollen. Op Hell-On openbaart zij zich vooral als zichzelf of als een excentrieke en enigmatische singer-songwriter en beeldend kunstenaar. Zo liet zij zich op het hoesje fotograferen met een pruik van sigaretten en de haren die daar onderuit steken staan in brand. Ook haar songs doen kunstzinnig en vooral theatraal aan. Zo is het titelnummer een onheilspellende wals terwijl zij in het spookachtige Halls Of Sarah (over het nummer Sarah van Fleetwood Mac ) in de huid van Stevie Nicks lijkt te kruipen. De Zweedse producer Björn Yttling ( Lykke Li , Franz Ferdinand ) hield de productie fris en smaakvol, met een hoofdrol voor het heldere en gedragen stemgeluid van Case. Het maakt Hell-On tot een even artistiek als pakkend popalbum. (MR)