Bad Witch sluit een trilogie af en vervolgt Not The Actual Events (2016) en Add Violence (2017) . Trent Reznor noemt het zelf een album, hoewel de speelduur met zes nummers slechts 30 minuten bedraagt. De gierende opener Shit Mirror klinkt agressief, maar is tegelijk ook dansbaar. In de instrumentale nummers herkennen we de onheilspellende sfeer die ook in de soundtracks van Reznor en Atticus Ross (prominent lid sinds 2016) terugkomt. Op Bad Witch tovert NIN de saxofoon tevoorschijn en als als je Reznors stemgebruik op God Break Down The Door hoort, is het duidelijk dat David Bowie hier van grote invloed is geweest, meer specifiek zijn album Blackstar (2016). In 1995 mocht Reznor samen met David Bowie op tour, iets waar hij kracht uit putte in een donkere periode vol verslavingen en zelfhaat. Die zelfdestructie is voor Reznor altijd een belangrijk thema geweest in zijn muziek. Nu richt hij zijn agressie naar de buitenwereld. Dat klinkt guur, maar o zo fraai. Bad Witch bewijst bovendien dat NIN na 30 jaar nog steeds onvoorspelbaar is. (JvQ)