Op Aliens Deliberating liet basklarinettist Joris Roelofs al invloeden horen uit de Nederlandse freejazz. Illustere Nederlandse namen als het Willem Breuker Kollektief en ICP Orchestra klonken door op dit album uit 2014, in grillige spel en een absurdistische muzikale aanpak. Niet zo verrassend, maar wel bijzonder is nu zijn duo-album met drummer Han Bennink, de laatste levende oprichter van het nog steeds actieve ICP Orchestra. Bennink is daarnaast een internationaal befaamde jazzdrummer met zijn expressionistische maar altijd groovende spel. Op Icarus laat dertiger Roelofs zich met liefde sturen door zeventiger Bennink. Zonder verdere begeleiding gaat dat vrij alle kanten op, van soundscapes met een hoog piep-knor gehalte tot bewerkingen van stukken van Eric Dolphy (met wie Bennink speelde) en Kurt Weil . Met Song For Che ( Charlie Haden ) wordt zelfs teruggegrepen naar de oorspronkelijke politieke lading van freejazz. Revolutionair is deze muziek echter niet meer, maar Icarus is wel een aangenaam dwars onderonsje. (MR)