Kate Nash, was dat niet dat schattige Engelse meisje dat met haar debuut Made Of Bricks (2008) zo’n aardige tegenhanger vormde voor de meer streetwise Lily Allen ? En die we daarna al snel weer uit het oog verloren? Net als Allen is Nash anno 2018 toe aan album nummer 4. Maar waar ‘La Allen’ op het ingetogen No Shame aantoont zowel als mens als muzikaal te zijn gegroeid, doet Nash op (het niet voor niets door middel van crowdfunding gefinancierde) Yesterday Was Forever weinig anders dan zichzelf overschreeuwen. Vrijwel geen spoor van de grappige akoestische pop met hiphop beats en goedkope keyboards die Made Of Bricks zo genietbaar maakte. Net als op de voorgangers My Best Friend Is You (2010) en Girl Talk (2013) horen we weer regelmatig een boze Kate Nash en een lelijk alternative-/riotgrrrl-geluid uit de jaren 90. Met opener Life In Pink gaat het al mis, maar het ergste voorbeeld is waarschijnlijk wel California Puppies. Als ik geld in dit album had gestoken, zou ik me bekocht voelen. (RME)