Als zeventiger beleeft Rod Stewart een opmerkelijke heropleving. Het leek er even op of deze Britse zanger gedurende zijn late carrière zou blijven hangen in het herkauwen van American Songbookrepertoire. Maar na het schrijven van zijn boek Rod: The Autobiography (2012) kreeg hij ook weer zin om eigen nummers te schrijven. Zodoende is Rod the Mod terug met albums vol muziek en vooral tekst van eigen hand. Blood Red Roses is alweer de derde in deze serie en laat horen dat hij nog steeds niet verlegen zit om inspiratie. Met zijn even soepele als hese stem zingt hij over verloren vrienden, zijn liefde voor het leven en natuurlijk de vrouwen die hij gedurende zijn leven gretig beminde. Weemoed en levenslust gaan hand in hand op Blood Red Roses. Een mooie volgende stap zou zijn om weer een echte band achter zich te vormen want dit album wordt vooral ontsierd door een nietszeggende, instant productie. De herrezen Rod Stewart verdient beter. (MR)