Er is veel gebeurd in het leven van Matthew Houck sinds zijn laatste studioalbum Muchaco uit 2013. Hij vat zijn bestaan in die periode zelf kort samen als 'lost the place, lost the girl and lost my mind'. Dat mochten we ook horen in de songs van zijn alter ego Phosphorescent. C'est La Vie staat in het teken van zijn nieuwe bestaan als echtgenoot en vader. Een belijdenis als These Rocks ('I was drunk for a decade') wisselt hij daarbij af met een voor zichzelf sprekende titel als My Beautiful Boy. Muzikaal schept Houck nog steeds zijn eigen universum, waarin een jankende steelgitaar moeiteloos mengt met poppy elektronica en classic rock. In een nummer als C'est La Vie klinkt hij pakkender dan ooit. In de Neil Young -achtige rocker Christmas Down Under laat hij met zeurende autotunezang en een valse gitaarsolo horen dat hij zijn gevoel voor donkere (hipster)ironie ook nog niet verloren is. (MR)