De man die je vanaf de hoes van Bottle It In minzaam aankijkt, heeft meer met Herman Brusselmans gemeen dan alleen een a-modieus kapsel. Ook qua werkethiek – dit is alweer Vile’s achtste album in tien jaar tijd – en schijnbaar gemak waarmee die output tot stand komt, zijn er de nodige overeenkomsten met het enfant-terrible van de Vlaamse letterkunst. Daarnaast hoef je ook van de Amerikaanse slacker-rocker (1980) geen revoluties te verwachten. Wel constante kwaliteit met hier en daar wat nieuwe accenten. Zo klinkt in One Trick Ponies een charmante countrysnik, met dank ook aan de tweede stem van Warpaint-drumster Stella Mozgawa. Het zalig onbekommerde Rollin With The Flow doet precies wat de titel belooft, terwijl Check Baby drijft op een onweerstaanbaar voorthamerende riff. Het gemak waarmee de voormalige War On Drugs -gitarist de liedjes uit zijn mouw schudt, kent echter ook een keerzijde. Die horen we in enkele (veel) te lange nummers. Met name aan Skinny Mini lijkt maar geen einde te komen. En dan dringt een andere, minder vleiende vergelijking zich op: met Vergeetachtige Jan uit Sesamstraat. (RME)