Gustav Holst was een raadselachtige figuur. Iedereen kent zijn tophit The Planets, maar de man zelf lijkt niemand te kennen. En hoe zou het ook anders met deze afstandelijke figuur, die zijn tijd vaak liever bestede aan amateur- en kinderonderwijs dan aan het componeren. Deze cd met orkestmuziek helpt nauwelijks om Holst beter leren te kennen, maar dat is beslist geen diskwalificatie. Toegegeven, je hoort hier niet een componist die een duidelijke signatuur afgeeft, zoals dat wel het geval is bij Bach , Mozart of Stravinski . Dit komt ook omdat deze orkestwerken uit zeer uiteenlopende periodes stammen. De muziek roept daardoor soms eerder associaties op met die van andere componisten ( Grieg , Wagner , Strauss , Vaughan Williams ) dan met de bewuste componist van The Planets. Maar toch, ondanks dat bonte stijlenpalet heeft de muziek toch iets typisch ‘Holstiaans’. Steeds weer blijkt namelijk dat Holst zijn identiteit pas gaandeweg prijsgeeft. Dat zijn vaak precies die momenten waarop de muziek je als luisteraar weet te overrompelen, zodat je beseft dat het hier wel degelijk om een topcomponist gaat. Je herkent Holst hier dus niet zozeer aan een specifieke stijl, maar eerder aan een groot vakmanschap en aan het mobiliseren van bepaalde krachten. Eigenlijk maakt dat het raadsel alleen maar groter. (HJ)