Al sinds de late jaren 70 is Gudrun Gut een boegbeeld van de Berlijnse experimentele scene. Zij speelde in het vroege Einstürzende Neubauten en richtte daarna de vrouwelijke Neue Deutsche Wellegroep Malaria! op. Moeiteloos schikte zij zich vervolgens in de opkomende techno-scene, als artiest, producer, dj en labeleigenaresse. Opvallend hoe zij op haar album Moment terugkeert naar de Duitse cold wave van haar begindagen. Hypnotische electronummers en korte instrumentale intermezzo's zijn gefundeerd op donker pulserende ritmes en glitchy synthesizers. Onderkoeld als een doorrookte Marlene Dietrich croont zij haar teksten in het Duits en het Engels. Zelfs de genderbending uitvoeringen van de rock-'n-roll klassieker Drive My Car (verbasterd naar Baby, I Can Drive My Car) en David Bowie 's Boys Keep Swinging werden gestript tot monotone en duistere songs. Zelfverzekerd en zelfbewust doet Gudrun Gut waar zij goed in is, waarbij zij, net als in die begindagen, op sterke wijze haar Duitse achtergrond uitspeelt. (MR)