Het ging een tijdje niet zo goed met James Blake. Na een periode met depressies die hij uiteindelijk overwon ontmoette hij actrice Jameela Jamil die zijn hart van ijs deed ontdooien. En zo klinkt de Brit op zijn vierde album ineens voorzichtig aan een stuk optimistischer. De stemmigheid van Blake voert nog steeds de boventoon, maar de warmte klinkt door zijn nummers. In zijn minimale elektro borrelt ditmaal ook hiphop naar boven en zijn er gastbijdrages van rappers als Travis Scott , Metro Boomin en André 3000 . De samenwerking met de Spaanse flamenco-sensatie Rosalía levert een dromerig en exotische nummer op. Die dromerigheid duwt hier voorzichtig het kille van voorgaand werk weg. Met zijn hoge falsetstem zal de Brit je nekharen vast nog wel een aantal keer overeind doen staan. Je hoort nog steeds het escapisme en de bedachtzaamheid, maar ook romantiek en verwondering. Na het lijvige The Colour In Anything (2016) is Assume Form een stuk makkelijker te verwerken, alsof Blake de luisteraar nu eens tegemoet wil komen. (JvQ)