‘Begin eens met praten’, brabbelt Lucky Fonz in het openingsnummer van zijn zevende album Multimens. Lucky is weer in zijn element. Zijn teksten zijn humoristisch en intiem tegelijk, maar de muzikale invulling is dit keer anders. Waar Lucky Fonz in het begin van zijn carrière voornamelijk muziek maakte geïnspireerd door traditionele singer-songwriters, grijpt hij op Multimens terug op de muziek die hij als tiener luisterde: house, techno en hardcore. Niet dat het een techno-album is geworden, daarvoor zijn de invloeden subtiel. Je hoort het terug in de synthesizers en dancebeats, maar ook het steverige gitaarwerk komt soms de hoek omkijken. Overigens werden de veertien liedjes door veertien verschillende producers opgenomen. Door Lucky’s typische verhalende manier van zingen blijft de toon – zelfs bij een ode aan happy hardcore als Machteloos – over het algemeen berustend. Multimens is opnieuw een vrolijke en ontwapenende worp van deze tekstdichter. (JvQ)