Je zou niet meteen verwachten dat Thijs Boontjes bij het uitbrengen van dit album ‘al’ 31 is. De singer-songwriter is dan ook een laatbloeier en sluit zijn tienerjaren nu pas af. Dat doet hij door grappige liedjes te schrijven waarbij volwassen worden en de liefde centraal staan. Hij zingt een beetje met dezelfde lijzigheid als de zanger van de Belgische groep Bazart , maar Boontjes neemt zichzelf minder serieus. Dat hoor je terug in de melige teksten en vrolijke muziek met orgeltjes, synths en funky baslijnen. ‘Ik voel me goed, ik voel me goed. Vraag me niet hoe ik het doe,’ zingt Boontjes in het nummer Ik Voel Me Goed. Deze zin vangt de essentie van dit album redelijk. Geen Achttien Meer is een gezellig ongecompliceerde luisterervaring die je geheid met een blijmoedig gevoel achterlaat zonder dat je er helemaal de vinger op kan leggen waarom. Misschien is het omdat Boontjes de worsteling met het volwassen worden die hier zo simpel maar tegelijkertijd doeltreffend in woorden weet te gieten. (JvQ)