De Detroitse groep Protomartyr beleefde in 2017 een wonderlijke doorbraak met hun vierde album Relatives in Descent . Een nauwelijks opzienbarende mix van postpunk en Detroitrock van dit clubje onopvallend ogende dertigers viel ineens goed bij een groter publiek. Van een populaire clubact groeiden zij zelfs uit tot festivalfavoriet van onder andere Lowlands in 2018. Natuurlijk had dat ook alles te maken met het feit dat Protomartyr onderkomen hadden gevonden bij het gezaghebbende Britse indie-label Domino . Deze brengt nu een mooi verzorgde nieuwe versie uit van Protomartyrs debuutalbum, het ironisch getitelde No Passion All Technique uit 2012. Een originele kopie hiervan is al lang moeilijk te vinden. Het laat het kwartet op zijn rauwst horen. In potentie is het typische Protomartyr-geluid – de felle gitaar van Greg Ahee, de snerende praatzang van Joe Casey – al te horen. Maar de in een dag opgenomen plaat klinkt behoorlijk gruizig en Casey komt daar moeilijk bovenuit. Hier speelt een enthousiaste band die de oefenruimte nog maar nauwelijks ontgroeid lijkt. (MR)