Holly Herndon zou zich kunnen meten als de vrouwelijke tegenhanger van Aphex Twin . De aanwezigheid van haar heldere stem vormt hierbij het belangrijkste verschil, maar de overstuurde geluidscollages die zij middels de grafische ontwerpsoftware Max/MSP (die Aphex Twin, maar ook Radiohead en Daft Punk bijvoorbeeld voor hun muziek gebruiken) maakt, lijken soms qua non-lineariteit op die van haar Britse collega. Met Platform (2017) concludeerde Muziekweb dat Herndon het haar luisteraars niet gemakkelijk maakt. Op PROTO gaat ze verder met het tegen de haren instrijken van eenieder die zich aan haar bijzonder fascinerende muziek waagt. Het album werd opgenomen in Berlijn, de stad waar Herndon als tiener in aanraking kwam met de elektronische muziek die haar sterk zou beïnvloeden. Die elektronische muziek ontleedt zij hier volledig om hem vervolgens te herschikken als een bad van kapotgeslagen melodieën en ritmes. Vocalen zijn hierbij een minstens zo belangrijk instrument. Een hele kluif, maar absoluut de moeite waard om tot in de puntjes te ontrafelen. (JvQ)