Chopin had niet een heel robuust gestel. Zijn critici klaagden soms dat hij zo zacht speelde. En dat is dan weer moeilijk voor te stellen als je ziet wat zijn muziek van de speler vraagt. Alleen al de Ballades bestrijken het hele spectrum van wat een concertvleugel kan uitdrukken. Het wonder is hier niet alleen dat Chopin die emotionele uitbarstingen wist te vangen, maar dat hij voor iedere emotie ook precies de juiste textuur wist te vinden zoals nog nooit iemand dat had gedaan. De toelichting bij deze cd noemt de heroïek als een centraal thema. En dat is zeker van toepassing op de Ballades en de beide geselecteerde polonaises (Polonaise héroique, Polonaise-fantaisie). Het spel van Jean-Paul Gasparian is voluit en vol van klank. Zijn klankgevoel maakt zijn spel vaak nog eerder behoedzaam dan gespierd. Luister maar, hoe hij op- en terugschakelt aan het begin van de overbekende Polonaise héroïque. (HJ)