Met succes combineerde Dylan LeBlanc op voorgaande albums zijn kwetsbare songs met country en West-Coastpop. Op zijn vierde album Renegade gooit hij het roer enigszins om. Ditmaal klinkt hij veel steviger. Met name de West-Coast-invloeden blijven daarbij hoorbaar, maar roepen nu eerder herinneringen op aan rauwe vroege albums van Neil Young en Stephen Stills . Vooral de volumeknoppen van de gitaren worden daarbij opengedraaid, terwijl LeBlanc soms schril durft uit te halen met zijn lyrische tenorstem. Deze zoon van countrymuzikant en songwriter James LeBlanc die als kind al rondhing in de beroemde Muscle Shoals Studios in Alabama, lijkt zijn muzikale erfenis van zich af te willen schudden. Met het mistige jaren 70-rockgeluid van Renegade zoekt hij eerder aansluiting bij indierock-acts als War On Drugs en Kurt Vile . Hij doet dit met verve. (MR)