Muziek en humor is en blijft een glibberige combinatie. Bij woordgrapjes als 'Populonia' of 'Satis Factory' moet ik eerder denken aan Seth Gaaikema dan aan een veelbelovend bandje in de stijl van de onvolprezen White Stripes. Toch is dat laatste precies wat Mattiel – vernoemd naar de op het platte land van Georgia geboren Atina Mattiel Brown – is. Op dit tweede groepsalbum zingt de Amerikaanse lekker nonchalant, terwijl ze met het grootste gemak schakelt tussen de spaghetti western-shtick van opener Moment of Death, het Velvet Underground -achtige Millionaire ('Did you expect a guarantee, working in that Satis Factory?'), de rockabilly van Blisters en het funky Heck Fire. Hoogtepunt is evenwel het voortjakkerende, met een zalig orgeltje opgeleukte Berlin Weekend. Liefhebbers van prettig rammelende garagerock vol muzikale verwijzingen naar 60s girlpop weten inmiddels voldoende. Zij zullen de spitsvondige teksten op dit bijzonder bevredigende plaatje (vat u 'm..?) graag voor lief nemen. (RME)