Jeff Tweedy heeft voorafgaand aan Ode To Joy niet stilgezeten. Na Schmilco (2016) bracht hij solo de albums Together At Las t (2017) en Warm (2018) uit, in 2019 opgevolgd door Warmer . Die dubbelaar werd gekenmerkt door een luchtigheid waarachter een zwaarmoedige laag schuilging. Tweedy was op dit album erg openhartig. Met zijn band Wilco gaat hij verder waar Schmilco stopte. Op het eerste gehoor lijken dit simpele akoestische gitaarliedjes te zijn, maar als je goed luistert hoor je hoe knap de nummers in elkaar steken. Wilco verwerkt een opgewekte ondertoon in hun muziek, maar doet dit op een terughoudende manier.Er hangt een soort ruis of dofheid over de muziek. De fluisterende zang van Tweedy draagt hier ook aan bij. De liedjes groeien steeds uit naar een voorzichtige climax, zij het op een subtiele manier. Het lijkt alsof Wilco zijn avontuurlijke jas aan de kapstok heeft gehangen, maar deze ingetogen virtuositeit misstaat de band absoluut niet. (JvQ)