Mark Lanegan
Somebody's knocking
Album
Als zanger van Screaming Trees was Mark Lanegan ooit de stereotiepe grunge-zanger: iconisch en tegelijk een beetje shabby en met een door drugs en andere excessen aangetaste stem. Die gruizige stem en zijn wat duistere persona kwamen hem van pas tijdens zijn daaropvolgende solo-carrière. Het gaf diepgang aan zijn post-grunge die kon uitwaaieren naar americana en blues op albums als Whiskey For The Holy Ghost (1994) en Bubblegum (2004). Op Blues Funeral (2012) verkende hij, tegen ieders verwachting in, voor het eerst elektronica, in samenwerking met producer en multi-instrumentalist Alain Johannes . Met hem opnieuw aan zijn zijde, omarmt Lanegan op Somebody's Knocking meer dan ooit de electro en new wave van de jaren 80. Bonkige ritmeboxen, diepe bassen en nevelige gitaren (die doen denken aan Cocteau Twins en The Cure ) domineren, terwijl hij onverstoorbaar donker, bluesy en gruizig blijft zingen. Electro meets (post-)grunge; een combinatie die wonderwel goed uitpakt. (MR)
Meer informatie
Je leent dit album bij je eigen Bibliotheek. Vul de vier cijfers van je postcode in en vind je Bibliotheek.
Tracks
- Disbelief suspension
3:15
- Letter never sent
3:31
- Night flight to Kabul
3:30
- Dark disco jag
3:55
- Gazing from the shore
3:42
- Stitch it up
3:03
- Playing Nero
4:16
- Penthouse high
6:23
- Paper hat
4:27
- Name and number
3:39
- War horse
2:51
- Radio silence
4:02
- She loved you
5:30
- Two bells ringing at once
4:49