Harry is een dromer. En dat in meerdere opzichten: Enerzijds houdt hij van dagdromen, anderzijds is hij een overtuigde langslaper en ’s morgens soms niet uit bed te branden. Niet zelden wordt hem dat noodlottig. Hij hoort zijn wekker niet – of wil hem niet horen? – en wordt pas in de laatste minuut wakker. Dan moet Harry zich weer eens haasten en zijn weg rennend vervolgen. Geen wonder dat hij dan meestal met de laatste kracht en volledig buiten adem aankomt. Het onderhavige „verslapen-avontuur“ wordt onderverdeeld in een rustige droommuziek en een aansluitend allegro agitato, dat bewust in een sneller jogging-tempo is geschreven. Bij nauwkeurig luisteren herkent men in beide delen – soms openlijk, soms enigszins verstopt – Harry’s grootste vijand bij zijn ochtendavontuur: de tikkende klok… Het stuk kan al met één slagwerker (percussie 2) worden opgevoerd. In deze stem zijn alle noodzakelijke richtnoten vervat.