Tekst op website uitgever: Onlangs wachtte ik op een internationale vlucht, toen ik het duidelijke geluid van gelach van achter me hoorde. Omdat ik de mensen niet kon zien lachen, kwam het bij me op dat het een universele taal van geluk was; een die geen oordeel kan oproepen op basis van raciale, religieuze, geslachts-, sociale of andere vooroordelen. Ik besloot me niet om te draaien, maar eerder te genieten van het gelach om wat het was. Het was dit beslist heerlijke geluid van de menselijke stem dat mijn 2e symfonie voor blazersensemble inspireerde. Stemmen. Ze komen in zoveel vormen. Sommige hoog, sommige laag. Extreem luid of extreem zacht. Sommige zijn bedreigend of engelachtig. Een stem is volledig uniek voor elk individu en direct herkenbaar voor een goede vriend of familielid. De symfonie nr. 2 is een verkenning van zoveel mogelijk stemmen als ik kon formaliseren, resulterend in een soort concert voor blazersensemble. Het hoogtepunt van de symfonie is die van een verenigde stem, die alle verschillende 'culturen' en 'individuele stemmen' van het blazersensemble samenbrengt om een vergaarde visie van hoop en liefde uit te drukken