De Belgische muzikant Dijf Sanders neemt ons op zijn vijfde album mee naar Java. Het bekende Indonesische eiland bezocht hij twee weken lang in opdracht van het kunstfestival Europalia. Sinds 1969 organiseert Europalia allerlei tentoonstellingen en concerten rondom een gastland en in 2017 was Indonesië aan de beurt. Sanders vertrok naar eigen zeggen met een rugzak vol apparatuur en drie onderbroeken. Twee weken rondtrekken is natuurlijk niet genoeg om echt de essentie van Javaanse muziek te doorgronden. Wel leverde het genoeg materiaal op voor een fijne world fusion-plaat. De Belg nam samples op van regen, kikkers en krekels en verwerkte diverse volksliedjes in zijn composities. Bijzonder is het opnemen van kunclungan; ritmes die ontstaan door op water te slaan. Uiteraard ontbreken ook de uiteenlopende (slag)instrumenten niet die we kennen uit het traditionele gamelanorkest. Minstens zo bepalend zijn de westerse klanken. Sanders speelt namelijk vaak op allerlei ouderwetse keyboards, die inmiddels ook behoorlijk traditioneel klinken. “Onze” Philicorda – in de jaren 60 gebouwd door Philips – zorgt direct voor een nostalgische sfeer. Java is hierdoor een leuke ontmoeting tussen Oost én West. (JE)