Nog maar 23 is Immanuel Wilkins wanneer hij debuteert met Omega op het gezaghebbende jazzlabel Blue Note . Deze saxofonist uit Philadelphia wordt daarbij geflankeerd door drie jonge en onbekende begeleiders. Dat wekt verbazing gezien het rijpe, complexe en volwassen geluid dat zij neerzetten. Wilkins speelde eerder met onder meer Jason Moran , Gretchen Parlato en Bob Dylan en is te horen op het veelgeprezen album Kingmaker (2019) van Joel Ross . Zijn eigen composities zijn geworteld in de neo-bop met tradities van gospel, freejazz, soul en bebop. Soms hoor je zelfs de diepgravende gospel-freejazz van Albert Ayler terug in Wilkins muziek, maar ditmaal wel streng uitgedacht en geregisseerd. Daardoor missen de hectische klanken soms de onontbeerlijke groove en spontaniteit die inherent zijn aan jazz. Misschien verraadt daar zich de jeugdigheid van Wilkins en zijn band: ze willen teveel tegelijk, waardoor Omega niet echt los wil komen. (MR)