Het Hamlet Piano Trio heeft de muziek van deze cd al talloze malen uitgevoerd. De confrontatie met de klank van een authentieke fortepiano leidde echter tot een herbezinning. De snaren van de viool en de cello werden verwisseld voor darmsnaren, de strijkstokken werden ingeruild voor klassieke stokken. Daarna kon de ontdekkingsreis opnieuw beginnen. Want het traject Schuberts Tweede Pianotrio in Es is zo uitgestrekt als een tocht door de Oostenrijkse Alpen. Met zijn speelduur van zo’n 50 minuten overschreed het werk de grenzen van de toenmalige kamermuziek, alsof het al bijna een Bruckner-symfonie betrof. Een belangrijk herkenningspunt echter is de melodie van het Andante, dat gebaseerd zou zijn op een Zweeds volksliedje. De melodie was belangrijk genoeg voor Schubert om het terug te laten keren in het zeer lange slotdeel. De cd opent met een Notturno voor pianotrio, dat in 1844 door de uitgever Diabelli werd ontdekt en uitgegeven. Feitelijk ging het hier om het oorspronkelijke tweede deel van het Pianotrio in Es dat door Schubert teruggetrokken werd. (HJ)