Aan het begin van de 19e eeuw was Wenen de muzikale hoofdstad van Europa. De hoofdstad van de ideologische vrijheid was echter Parijs. De politiek idealistische Beethoven heeft om die reden zelfs overwogen om naar Parijs te verhuizen. Geen wonder dat de Franse musici van deze cd de overbekende Vijfde van Beethoven combineren met een vergeten symfonie van Franse bodem. Beide symfonieën geven een eigen invulling aan het begrip ‘revolutionair’. Beethovens Vijfde symfonie is een ‘romantische’ (aldus Hoffmann) queeste van de duisternis naar het licht. Gossecs Symphonie à dix-sept parties ademt de sfeer van de openluchtmanifestaties, waarmee de helden van de Franse revolutie werden herdacht. Gossec mag minder bekend zijn, maar dat maakt zijn muziek niet minder origineel. Neem alleen al het Menuet, dat in de meeste symfonieën uit die tijd toch een soort ontspanning biedt. Gossecs Menuet is echter doorwrocht contrapuntisch, wat de spanning alleen maar verder opschroeft. (HJ)